Hayatımızdan Önce Güzel Sözler Kalkıyor.

Durdu GÜNEŞ
Hukuk Muşaviri

Eskiden farkında olmadan günlük hayatın içinde kullandığımız sözlerle birbirimize dua ederdik. Bu durum, birbirimizi sevdiğimizin birbirimizin iyiliğini istediğimizin göstergesiydi. Eskiden yardımlaşma kültürü vardı, şimdi rekabet kültürü var. Şimdi yardımlaşarak değil yarışarak yol alıyoruz. Onun için muhabbetten ziyade husumete dönüyor diyaloglar.

Güzel sözler aramızdan yavaş yavaş kalkıyor.

Sözlerle birlikte birbirimize yaptığımız dualar da kalkıyor.

Eskiden bir esnaftan alışveriş yaptığınızda esnaf size :“Allah bereket versin.” derdi. Aslında rutin bir diyalog gibi görünen sözün arka planında sizin için bir iyi niyet, bir minnet, bir dua vardı. Şimdi hangi AVM’nin hangi kasiyeri size “Allah bereket versin” der. Size kasiyerin muhatap olması sadece para ve para üstüyle ilgilidir.

Eskiden sınava girene “Allah muvaffak eylesin” denirdi. Başarı için biri size kısa dua ederdi. “Başarılar deyip geçmezdi.

Bir makama gelene “Allah utandırmasın” diye söylenir. Yani makam seni bozup mahcup edecek bir duruma düşürmesin diye hep dua hem de dilek ve temenni olarak söylenmektedir. Zaman geçtikçe içten bir duyguyla karşımızdakine dua mahiyetinde sözler söyleyemiyoruz.

Sohbet esnasında: “Allah kimseyi alıştığından geri koymasın” denirdi. Tüm insanların alıştığı hayattan geriye düşmemesi, perişan olmaması, sıkıntı çekmemesi dilenirdi.

Yine sohbette “Allah kötülerle karşılaştırmasın” denir. Hayatımızda hep iyi insanlar olsun istenirdi. Çünkü iyilik, iyi insan olma hali kutsanırdı. Kötü insanlar hayatımızda olsun istenmezdi.

Bir yerden ayrılırken kalana “Allaha emanet ol, ya da Allahısmarladık” denir. “Kendine iyi bak” denmezdi.

Burada yazdıklarım henüz hayatımızdan tam silinmiş değil, ama yavaş yavaş kayboluyor. Günlük hayatımızda farkında olmadan birbirimize yaptığımız duayı da unutmuş oluyoruz.06/02/2015