Şiddetle çocuklarımız nereye gider? Ve biz bunu değiştirmek için ne yapabiliriz?

Bizler gücün hep birilerinin üzerine baskı ya da zorbalıkla kullanıldığı; sultanların, kralların, ağaların, derebeylerinin olduğu bir kültürden geliyoruz.  Tarihimiz ya ezen ya da ezilenlerle dolu.  Bunu değiştirmenin bir yolu yok mu?  Zira ezilen değil ezen bir topluluğun içinde bile olsanız, bir gün yaptıklarınızın size yapılmasında korku duyarsınız.  Bu kaçınılmazdır. İnsanı insan olarak alıp, tüm farklılıklarıyla kabul edip, varolan tüm farklı ses, düşünce ve hareketleri uyum içinde yaşayan ve yaşatan bir kültür hayal ediyorum ben.  Çok mu uçuk buldunuz bu düşücemi?  Olsun varsın…  Doğaya baktığımda binlerce çeşit canlı türünün uyum içinde nasıl yaşadıklarını görüp, duyduğum hayranlıktan etkileniyorum belki de.

Çocuklarımız bugün şiddetle eğitiliyor.  Siz isterseniz bir fiske bile vurmadım diye yeminler edin, gazeteler ve tv’deki haberler bile yeter.  Birileri birilerini ya dövüyor, ya sövüyor, ya bıçaklıyor, ya tecavüz ediyor, ya da kısacası öldürüyor.  Bu haberleri her gün içinden gani gani çıkaran bir toplumda çocuklar şiddetle eğitelerek büyümüyor mu?  Bullying ve mobbing
adları İngilizce olara Türkçe’de kullanıldığı için hoş şeyler değil.  Biri zorbalığın ve şiddetin okullarda çocuklar arasında uygulananı, diğeri koca koca insanların şirketlerde bir birlerine acımasızca uygulananı.  Şiddet her zaman kanlı olmaz!  Bazen bir bakışla gelen bir tehdit hayatınızı karartmaya yeter de artar bile… Hele hele 8 yaşındaysanız.

Çocuklarımız şiddetle nereye gider?  Artık düşünmek istemiyorum.  Bizim yaşadığımızdan daha hoş bir dünyaya gitmeyecekleri kesin!  Ben ne yapabiliriz diye  sormak istiyorum?  Ya da siz bir şeyler yapıyor musunuz bu konuda?  Kendi payıma Şiddetsiz İletişim Yöntemini öğrenmek ve yaymak gibi bir amaç, bir gayret ekledim hayatıma.  Sizlere de gönülden tavsiye ederim. Ama sizlerin bulduğu başka yollar varsa onları da duymak isterim.  Çocuklarımızın tüm ihtiyaçlarını karşılamak biz ebeveynlerin görevi.  Onların huzurlu, güven, emniyet ve barış dolu bir dünyada büyümeye ihtiyaçları var…  Lütfen olan bitene üzülmek, sövmek ve saymaktan başka bir şeyler yapalım.  Gelin birlikte içinde şiddet olmayan bir toplum olmak, birbirimizi anlamak için gayret gösterelim.