Bir de Çocukların Gözüyle Bakabilsek

Av. Durdu GÜNEŞ

Çocuklar dünyaya, hayata, olaylara en saf ve objektif şekilde bakarlar. Pek geçmişleri olmadığı için zihinlerinde henüz ön yargılar olmamıştır. Ön yargılar oluşmadığı için geleceğe dair endişeler de beslemezler. Onlar an’a odaklandıkları için mutlu olurlar. Geçmişin gölgesi geleceği karartmadığı için hayata daha aydınlık gözle bakarlar.
“Kral çıplak” hikayesi aslında ön kabullerle kirlenen zihnimizle gerçeği göremeyeceğimiz üzerinedir.

Kurnaz terzi, giyime çok düşkün olan Krala eşsiz bir elbise dikip “Bu elbiseyi ancak akıllılar görür cahiller göremez” demiş.
Kendini cahil göstermemek ve menfaat elde etmek için çıplak olan krala övgüler dizen halkın arasında bir çocuk haykırmış:

“Kral çıplak”

Amerikanın efsane başkanlarından Abraham Lincoln’un çok çirkin bir yüzü varmış. Başkanlık seçim kampanyasına başladığı ilk gün küçük bir kız çocuğu yanına gelmiş. “Lincoln Amca bu yüzle seçimi kazanamazsın. Sakal ve bıyık bıraksan, yüzün daha güzel görünür” demiş.

Lincoln bu öneriyi çok mantıklı bularak sakal ve bıyık bırakmış ve yüzünün tüm çirkinliği görünmez olmuş. Abraham Lincoln’un tüm resimleri ve heykellerinde sakal ve bıyıklıdır, çirkinlik pek hissedilmez.
Lincoln başkan olduktan sonra küçük kıza mektup yazmış. Özetle şöyle demiş: “Tavsiyen işe yaradı”
Bir gün bir arkadaşımla üniversitede hocalık yapan birinin seminerine katılmıştık. Daha sonra bu kişi siyasete atıldı ve ekranda sürekli boy gösterdi.
Seminere arkadaşım ana sınıfına giden küçük çocuğuyla birlikte gelmişti.

Seminerden sonra hoca, ben, arkadaşım ve çocuğu ile birlikte oturup çay içtik. Bu arada semineri veren üniversite hocası çocuğa dönerek sordu: “Delikanlı konuşmamı beğendin mi?”
Çocuk bütün safiyetiyle şöyle dedi. “ Önünde mikrofon vardı ama niye bağırarak konuşuyordun onu anlayamadım.”

Hoca bozulmuş ama bir şey diyememişti. Erişkinler menfaat, hoş görünme saikiyle iltifat edebilirdi. Ama çocuğun bu tür bir kaygısı yoktu.

Benim kızım henüz ilkokula gitmiyordu. Elimde okuduğum kitabın kapağındaki resmi göstererek sordu “Baba bu ne?” Toplumsal Hayvan” isimli kitabın kapağında hayvan insan karışımı bir desen vardı.
Ben biraz da eğitim amaçlı olarak “Kızım, kötü insanlar işte böyle hayvan gibi olurlar” dedim. Kızım şaşırmıştı. Bana dedi ki:“İyi ama baba, hayvanlar hiç kötülük yapmaz ki”

Düşündüm, çok doğru söylüyordu. Kötülük insanlara mahsustu. Kızımın o sözünden yola çıkarak “Hayvanlığın Âlemi Var” isimli kitabı yazdım.
Ben şimdi merak ediyorum . Acaba siyaset adamlarımız Abraham Lincoln’dan ilham alarak, hallerini bir çocuğa sorsalar, kim bilir çirkinliklerini kapatacak nasıl bir tavsiye ile karşılaşırlardı?
(20 Kasım, BM Genel Kurulu Çocuk Hakları Bildirgesini kabul ettiği 1959’daki tarihtir. Bu nedenle Uluslararası Çocuk Günü her yıl 20 Kasım’da kutlanıyor. Çocuklardan öğreneceğimiz çok şey var. )